Liedjes en lesgeven
Al van jongs af aan bedacht ik liedjes voor in zelfgeschreven musicals, zette ik mijn wekker om 6.30 zodat ik nog een uurtje kon tekenen voor school (why!?) en bracht ik met wat vriendinnetjes een heuse wijkkrant uit. Ook speelden we graag ‘schooltje’ en ik was meestal de juf omdat ik dat zo leuk vond. Mijn jongere broertjes en zusjes moesten er aan geloven om in groep 1 en 2 al te leren schrijven en rekenen.
Mijn reis
Ik besloot echt juf te worden, maar mijn studie kwam te lijden onder de creativiteit die er toch uit moest. Ik verdiende wat bij met olieverfschilderijen in opdracht, ik was zangeres in de schoolband en schreef melancholische popsongs. Toen een stagebegeleider noemde dat ik beter niet met roze haar voor de klas kon staan wist ik; ik hoor hier niet thuis. Ik was op mijn 19e begonnen met zangles en hierdoor kwam ik in aanraking met de Groninger Songwriter Circle. Ik trad steeds meer op en vond mijn roeping. In 2019 studeerde ik af aan de ArtEZ Popacademie in Enschede als singersongwriter met een muziekexpositie. Ik illustreerde zeven van mijn songs met eigen schilderijen, en bezoekers konden via QR-codes de bijbehorende muziek beluisteren. Deze unieke combinatie van beeldende kunst en muziek viel op en ik mocht deze expositie herhalen op Eursonic Noorderslag 2020. Een aantal van die songs zijn nog steeds op de streamingplatformen te beluisteren. Naast het optreden, schrijven en schilderen kon ik het lesgeven toch niet helemaal loslaten. Wat tijdens mijn studie als losse zanglessen aan huis begon, werd in 2019 Zangles Lucie Dekker.
Creatieve herstart en maatschappelijke betrokkenheid
In 2021 sloeg de bom in en verloor ik mijn jongste broertje. Opeens beleefde ik geen of minder plezier meer aan waar ik voorheen zoveel energie uit haalde. Maar toen begon er iets te dagen, ik wilde de bijen wel redden. Ik sloot me aan bij Duurzaam Oosterpark en werkte vrijwillig mee aan projecten. Al gauw schreef ik een lied voor de opening van het kleinste zwerfvuilmuseum van Nederland en werd ik gevraagd om de stekjeskast op te leuken met schilderingen. Het begon weer te bruisen en ik legde nieuwe contacten. Al gauw deed ik mee aan cultureel-maatschappelijke projecten zoals ‘Goudmakers’, een Sing-along in de Oosterparkwijk en het wijktheater ‘Overhoop’. Ook bleef ik de bijen redden. De opening van de door mij met bloemen, vlinders en bijen versierde stekjeskast, resulteerde in het nu jaarlijkse mini natuur festival. In 2023 schreef ik Ode Aan Het Onkruid voor wijkkoor ‘Eusterpaark’, we namen de vocals op bij mij in de zangstudio met een prachtig resultaat.
Yoga, meditatie en nieuwe hoofdstukken
Eind 2023 werd ik moeder en ben het wat rustiger aan gaan doen. Ik ging veel minder zangles geven en de cultuur-maatschappelijke projecten kwamen op een laag pitje te staan. Maar vrees niet, mijn creativiteit en passie voor natuur zijn niet minder geworden. In de uurtjes voor mezelf ben ik bezig met een fantasy novel en wip ik tegels uit mijn tuin om meer wilde bloemen in te zaaien. Ik deed al jaren af en toe aan yoga en meditatie maar tijdens mijn zwangerschap en in de kraamperiode heb ik de ware kracht hiervan ontdekt. Tijdens mijn zanglessen fietste ik er af en toe al een meditatie in om leerlingen terug te laten keren naar hun lage ademhaling, maar op dit moment voelt dit echt als mijn pad. Ik geef nu ook online stemyoga-sessies, ben bezig met het oprichten van een vrouwen-zang-cirkel. Het schilderen en liedjes schrijven doe ik nog maar heel af en toe, maar je kan ook maar zoveel hobby’s hebben natuurlijk.. Wie weet wat de toekomst nog meer brengt!
Hieronder een lijst met favoriete muziek: